गजल

विधुर ‘प्रिय सिर्जन’

तिमी सुन्दर त्यसै, किन लाली लाउनुप¥यो ?

प्रसंसामा तिम्रो मैले, किन तालि लाउनुप¥यो ?



आँखाको गाजल पखालिएला नझार आँशु

कसैले पीडा देला तिम्लाई ¥याली लाउनुप¥यो ।।



एकैपटक रोपौँ प्रेमका पूmलहरु, आउसँगै तिमी र म

हैरान भए म, कसमको खेती खाली लाउनुप¥यो ।।



तिम्ले बल्छ थाप्यौ प्रेमको चोट पाएँ मैले मात्रै

म आँफै पर्छु प्रेमजालमा , जाली लाउनुप¥यो ।।



बाहुपासमा आयौ तिमी, पूर्ण भएँ म आज,

एक्लो ज्यान दुई भयो प्रिय, अब बाली लाउनुप¥यो ।।



रुपन्देही, हाल चितवन