Friday, February 1, 2013

अध्यक्ष प्रचण्ड ज्यू, रंगमञ्चमा नेपालीले तपाईँको नाटक किन हेर्ने ?

महाधिवेशनको सन्दर्भमा अध्यक्ष प्रचण्डलाई अल्टरकान्छोको पत्र
अध्यक्ष प्रचण्ड ज्यू,
लालसलाम,
आम नेपाली जनताको मुक्तीका लागि भनेर थालिएको जनयुद्धको आज अर्थ खोज्नको लागि यो पत्र कार्दै छु । यो प्रश्न मेरो मात्र होइन् आम मुक्तिकामी नेपालीको हो । आज देखि सुरु हुँदै गरेको एकीकृत नेकपा माओवादीको साताँै महाधिवेशनको सन्दर्भमा गरिएको यो प्रश्न तपाईँलाई महाधिवेशनमा सहभागि आम प्रतिनिधि तथा प्रयेवेक्षकहरुको हो ।

माओवादीले जनयुद्ध सुरु गर्दा उठान गरिएका मागहरु आज माओवादीको तपाईँहरुको नेतृत्वमा गठन भएको सरकारलाई नै फेरी थपेर बुझाईएको छ । घटेनन् ति मागहरु तपाईँहरुले नेतृत्व गरेको सरकारलाई ति मागहरु बुझाँउदा ति घटेका हुनुपथ्र्याे बल्ल जनयुद्धले केही गरे छ भनेर हामीले विस्वास गर्ने ठाउँ हुने थियो । आज जनताको लागि भनेर लडेर आएको माओवादी पाटिीलाई लाग्ने गरेका आरोपहरु हिजो पञ्चायत कालमा पञ्चेहरुलाई लाग्ने भन्दा कम छैनन् । हिजो माआवोदीले संसदीय दललाई लगाएका आरोपहरु भन्दा पनि तल्लो दर्जामा दर्ज भएर आएका छन् । यही सेरोफेरोमा विसौँ वर्ष पछि सम्पन्न हुन गइरहेको केन्द्रीय महाधिवेशनमा तपाईँले यी यक्ष प्रश्नहरुको जवाफ अवश्व दिनुपर्ने छ ।

आज दशौँ हजार सहिदहरुको रगतले मुछिएको नेपाल आमाको छातिलाई यही बेला माओवादीले जवाफ दिनुपर्छ । के नेपाल आमाका सन्ततीहरुले दिएको रक्त बलिदानीको मूल्य एमाओवादीलाई जंगलबाट शिंहदरबार सम्म पु¥याउने भ¥याङ् मात्र हो ? यतीवेला सहिदका ति विधवा पत्नीहरुले प्रश्न गरिरहेका छन् । टुहुराका आँशुले रुञ्चे बोलीमा आफ्ना बाबुको खोजी गर्दा के जवाफ दिँदा हुन् ति विधवाहरुले ? यसको जवाफ पत्ता लगाउन सक्छ यो महाधिवेशनले ? प्रतिक्षाको विषय हो । संविधान नेपाली जनताले कहिलेसम्म पाउने यो प्रश्नको जवाफ पाउनु पर्छ । सुख शान्ति र सम्वृद्धिको प्रश्न कसरी पुरा हुन्छ । हिजो तपाईँहरुले जनयुद्ध थाल्दा ताकाको माओवादी बन्ने हो की अझ ठूलो तपार्इँहरुको यो महाधिवेशनले प्रष्ट पार्ने छ । तपाईँले हिजो अस्ति भाषण गर्दै हिड्नु भएको छ , अझै १० वर्ष माओवादीले सरकार छाड्दैन । के आधार छ । नेपालीले तपाईँलाई सरकारको नेतृत्व दिइरहनुपर्छ भन्ने ? प्रष्ट त पार्नु प¥यो नि ? नेपाली जनतालाई के दियो यो छ वर्षमा माओवादीले र फेरी तपाईँहरुलाई सत्तामा राखिरहने ।
 
अध्यक्ष कमरेड प्रचण्ड ज्यू,
संविधानसभाको निर्वाचनको बखत नेपाली जनताले अपेक्षकृत पाटि बनेको माओवादी अहिले तिरस्कृत बन्दै गएको त छैन ? तपाईँहरुले सोच्नुभएको छ की छैन् ? आम जनताले तपाईँलाई कुन दृष्टि दिएका छन् ? सोच्नुपर्ने बेला छ तपाईँको । महाधिवेशनको तयारीमा तपार्इँले के के बोल्नुभयो त्यो सरोकारको विषय होइन् । तपार्इँले हिजो पनि बोलेर आउनुभएको हो तर पुरा भएनन् । आज पनि बोल्नुहुँदैछ ति पुरा हुन्छन् या हुँदैनन् यो हो प्रतिक्षाको विषय ।

सहिद दिवस मनाएर अस्ति मात्र आएका छौँ हामीले तपाईँले सहिद दिवस कसरी मान्नुभो म यो सोध्द चाहन्न तर पनि सहिदको रगतलाई कत्तिको सम्झने छ यो महाधिवेशनले परिक्षाको विषय हो । हिजो संविधान सभाको चुनाबमा तपार्इँलाईँ गणतन्त्र नेपालका प्रथम जननिर्वाचित राष्ट्रपति बनाउन भित्तामा सहिदका रगतले वाल पेंटिङ् गरेकै हुन् आम युवाहरुले । आफ्नो जिउ ज्यान उत्सर्ग गर्न पछि परेका होइनन् । किनकी जनताको लागि युद्ध लडेर आएको पार्टिको नेता गयो भने केही हाम्रो लागि अवश्य होला भन्ने आशा त थियो नी ? त्यही आशाका कारण ठूलो बनाएका हुन् नेपाली जनताले । तपाईँलाई थाहा होला नहोला त्यसमा मेरो एक भोट पनि अवश्य थियो । त्यसको मुल्य सोध्न आएको हुँ । यो पत्र लिएर तपाइँ माझ ।
 
अध्यक्ष प्रचण्ड ज्यू,
तपाईँले आम नेपालीलाई यही बेला जवाफ दिनुपर्छ । किन नेपालीले आफ्नो चाहानाको नवविहानी देख्न पाएनन् ? जुन विहानीको प्रतिक्षामा कैयौँ आमाहरु आफ्नो साहाराको लाठि टेकेर रातभर पिडीँमा जाग्राम बसेका थिए । नवविहानीमा अन्तिम सास लिने अभिलासाका साथ बसेका ति बूढि आमाको मनले तपाईँलाई प्रश्न गरिरहेको छ । सुन्दरताको नविन विहानी ल्याउने भन्दै तपाईँले आमासँग सापटि लिएर गएको उनको खुसी आज कता गयो ? यही हो मेरो प्रश्न । आज  १८ वर्षले नेटो काट्न लागेको छ । तपार्इँले सापटी लगेको ति बूढि आमाको खुसी फर्किएको छैन् । व्याजको त कुरै छाडौँ साँउ पनि फिर्ता भएन् । ति वेपत्ताहरुको अवस्था के छ ? जवाफ चाहियो । संविधान सभाको निर्वाचनमा अब तपार्इँहरुको नारा के हुने छ ? त्यो पनि पर्खेका छौँ हामीले । हिजो ‘अरुलाई हे¥यौँ पटक पटक माओवादीलाई हरौँ एक पटक’ भनेर कति भोट लिएको हो माआवोदीले । अब कसलाई हेरेर माओवादीलाई भोट दिने यो प्रष्ट भएको हेर्न चाहन्छन् म लगायतका अनेक युवाहरु । यसको जवाफ तपार्इँ सँग छ ?

महाधिवेशनले जनविद्रोहलाई अगाडि ल्याउला नल्याउला त्यो हेराँैला तर अब जनविद्रोहमा को जान्छ भन्ने प्रश्न हो । जनविद्रोहमा नेपाली जनता जानु नै छ । तर पनि तिनीहरुले तपार्इँहरुको नेतृत्व स्वीकार गर्छनकी गर्दैनन् भन्ने हो । हिजो तपार्इँले जनयुद्धलाई नेतृत्व  गरेर कतिको सफल बनाउनु भो समिक्षाको घडि हो यो । अब लागाँै अर्काे यक्ष प्रश्न तिर । हिजो तपार्इँको नेतृत्वमा भएको जनयुद्धमा भएको जघन्य अपराध छ तिनका अपराधिहरुलाई कारवाहीको कुरा । हिजो वर्ग वैरी भनेर माओवादीले कति निहत्थाको हत्या ग¥यो । त्यही नाममा आतंककारीको विल्ला भिराएर सरकारले कति मा¥यो । ति पीडित परिवारले न्यायको पर्खाइमा बसेका छन् । तिनीहरुले न्याय पाउने की नपाउने ? जानकारी गराउँ मेरो छोरोलाई घरमा नै सुतिरहेको ठाँउबाट घिसारेर मार्ने ति अपराधीलाई कारवाही भएको हेरेर मर्ने मेरो इच्छा छ भनेर कति वूढी आमाहरु कुरेर बसेका छन् । तिनको इच्छा पुरा हुने की नहुने ? निहत्ता जनतालाई मारिनु अपराध हो की होइन् ? मारिएका जति सबै गलत थिए भनेर करार दिन सक्नुपर्छ तपार्इँहरुले र तत्कालिन सरकारको नेतृत्वमा भएकाहरुले । युद्धमा बन्दुक बोकेर हिडेकाको म प्रश्न गर्दिन किन की तिनीहरुसँग आत्म रक्षाको लागि हतियार थियो । जो हतियार नै नबोकेका निहत्थाको हत्यारालाई सरकारले किन पुरस्कृत गर्दै छ ? मेरो प्रश्न हो यो । जवाफको प्रतिक्षा छ । महाधिवेशनलाई सम्बोधन गर्दै गदा सम्बोधन हुने छ भन्ने अपेक्षा गरेको छु ।

अध्यक्ष ज्यू,
अर्काे प्रश्न तपाईँलाई र तपार्इँको पार्टिलाई लागेका भ्रष्टाचारको मुद्द । आम कार्यकर्ता धोती न टोपी भएर खाली खुट्टा हिड्ने तिनै कार्यकर्ताको लेविले तपार्इँहरु आलिसान महलमा बस्ने । तपाईँहरुलाई हिजो जुन अवस्थामा झुपडिले जति विश्वास गरेर बास दिएको थियो त्यो विश्वासमा अब तपाईँले बास पाउनुहुने छैन् किनकी हिजोको प्रचण्ड त गरिव थियो । लाग्थो तिनै झुपडिको प्रतिनिधि हो । तर आज प्रचण्ड सुकिलो मुकिलो बनेको छ । पार्टिमा आर्थिक अनियमितता लाई कसरी संबोधन गरिन्छ हेर्नु छ । हजार रुपैयाँ वार्षिक वचत हुने पार्टी अहिले करोडमा कसरी पुग्यो ? यसको जवाफ तपाईँका कार्यकर्ता मात्र होइन् सबै नेपालीले सोधेका छन् । पार्टि भित्रको हर हिसावकिताव तपाईले यो महाधिवेशनमा बुझाउनै पर्छ ।

अध्यक्ष ज्यू,
यो महाधिवेशनमा म स्वयं त उपस्थित हुन सक्दिन् तर पनि यही पत्रले तपाईँसँग प्रश्न सोध्न चाहेर कोरेँ जवाफ पाउने छु भन्ने अपेक्षा छ । हुन त मैले सोधेका कतिपय प्रश्नहरु तपार्इँका कार्यकर्ताले महाधिवेशनको बन्दसत्रमा उठाउने छन् । तिनीहरुले जवाफ पाउनुपर्छ मेरो मान्यता हो । यी मेरा मात्र प्रश्न होइनन् । समयले तपाईँलाई सिगाें माआवादीलाई अझ भनौँ विगठित संविधानसभाको सबैभन्दा ठूलो दललाई सोधेको प्रश्नहरु हुन् । समयलाई जवाफ दिनै पर्छ तपार्इँहरुले । अन्यथा समयले तपार्इँलाई पनि बडार्ने छ । समयको धुनसँग चल्न जान्नुपर्छ अनि मात्र समयले तपाईँलाई साथ दिन्छ । समयले आधुनिक धुन निकाल्दै गर्दा तपाईँहरु झ्याउरे पारामा नाचिरहनु भएको छ । यस्तोमा तपाईँलाई रंगमञ्चमा हामी किन हेराँै ? रंगमञ्चमा धुन सुवाउदो नृत्य देखिनु पर्छ नाटक मञ्चन हुनु पर्छ अनिमात्र दर्शकले तपाईँको वाही वाही गर्ने छन् नत्र रंगमञ्चबाट पहिलो दृश्य सकिना साथ नै तपाईँले अर्काे दृश्य देखाउन पाउनुहुने छैन् । ख्याल गर्नुस नेपाली राजनीतिको रंगमञ्चमा तपार्इँलाई नाच्न मन छ की छैन् ?
धन्यवाद, लालसलाम ।
उही तपाईँको शुभचिन्तक अल्टर कान्छो ।


No comments:

Post a Comment

Thanx for your comment

नमस्ते विहानी प्रवेश गरेर दिन सुरुवात गर्ने हरुको संख्या

नमस्ते विहानी