सपना तिम्रो खोजीमा

विधुर ढकाल ‘प्रिय सिर्जन’
सहरको बीच हराएको
मनलाई खोज्दैछु आज म
सपनाहरु सुन्दर देख्दा सपनाको खोजीमा
हिँडेको मन आज मैसँग छैन
केवल तन छ साथ
मनको तस्बिरमात्र छ एउटा समवेदनाको लागि ।

सपनाको खोजीमा निस्किएको मनलाई
म बिपनामा खोज्दैछु
परेलीका तरेलीहरुबाट आँशुका बलेँसी खस्दा
मन पनि सँगै खसेथ्यो
बलेँसीबाट बग्दै सागर भेट्न पुगेको मनलाई
म यहाँ कहीँकतै पाइन्छ कि भनेर
खोज्दैछु आशैआशमा
यो तनलाई दिग्भ्रमित पारेर ।

मलाई थाहा थियो
त्यो सागरमा
यो मन तिमीलाई भेट्न जाँदै थियो
र पनि म रोक्न सकिनँ
सक्थेँ पनि त म कसरी
तिमीविना अधुरो थियो नि यो
यहाँ मसँग
यो मृत लासलाई नियालेर मात्र
कति बसोस् र मन
यो मसानघाट कुरेर ।

त्यसैले त मैले
जान दिएँ यो मनलाई सपना तिम्रो खोजीमा
तिमी कहीँकतै भेटिन्छ्यौ कि भनेर
जिन्दगीका नदीहरु तर्दै गर्दा
कहीँकतै मानवले बनाएका बाँधहरुमा
कोशी र गण्डकी ठूला ब्यारेजहरुमा
वा तिमी तालिएर पो बसेकी छ्यौ कि
कहीँकतै सागर नपुगेर
झीनो आशमा तिम्रै खोजीमा सपना
परेलीका छानाहरुबाट आँशुका बलेँसीसँगै मनलाई
पठाएको हुँ मैले यो मनलाई ।

मैले यो पनि सम्झना गरेको हुँ
सपना तिमी फर्केर आउने छैनौ
तर पनि आश त लाग्दो रहेछ नि
तिमी मेरो पहिलो प्रेम
जसलाई मैले पहिलो पटक देखेँ
सम्झना पनि छ तिमीले भनेका कुराहरु
भन्थ्यौ तिमी
मलाई देख्ने तिमीमा औकात छैन
तिमीले जति सजिलोसँग मलाई देख्यौ
म तिमीलाई प्राप्य छैन ।

म सुन्दर सपना
तिम्रो लागि बनेकी होइन
तिम्रो भनाइ यही थियो होइन ?
तर पनि मैले तिमीलाई देखेँ
चाहेँ र पाउने आशामा पुनः देखिरहँे,
एक झिल्को आशा देखाएर भागेकी तिमी
तिमीलाई खोज्न
यो मन पठाएको छु
तिम्रै बस्तीमा सपना
तिमी फर्केर आइदेऊ है
मेरो मनसँग यो तनलाई सजाउन
(रुपन्देही, हाल ः भरतपुर )